W dniach 10-14 października odbywa się w Asyżu Kongres Konfederacji Kanoników Regularnych św. Augustyna. Konfederacja składa się z dziewięciu Kongregacji kanoniczych: laterańskiej, laterańsko-austriackiej, św. Bernarda z Góry Jowisz, św. Maurycego, Niepokalanego Poczęcia, św. Wiktora, Braci Życia Wspólnego, Windeshaim oraz Matki Zbawiciela.
Czas Kongresu, to czas wspólnej modlitwy, studiów augustiańskich a nade wszystko serdecznych braterskich rozmów i wymiany doświadczeń oraz wspólnych okolicznościowych wycieczek, gdzie tym razem zwiedzamy miejsca związane z Biedaczyną z Asyżu.
W Kongresie uczestniczą współbracia kanonicy ze wszystkich kongregacji wraz ze swoimi przełożonymi generalnymi oraz zaproszeni goście w różny sposób związani z kanonikami. Ku naszej radości nie zabrakło kanoniczek regularnych z czterech kongregacji. Po raz pierwszy uczestniczą w Kongresie Ks. Opat oraz Matka Generalna Kanoników i Kanoniczek Matki Bożej „Lagrasse” z Francji, dwie młode i tworzące się kongregacje kanonicze rytu liturgicznego przedsoborowego. Podczas kiedy to nasze zachodnie wspólnoty przeżywają kryzys powołaniowy, te dwie wspólnoty mają pełne domy formacyjne.
W tych dniach odbyła się również Rada Opata Prymasa, na której został wybrany na sześcioletnią kadencję nowy Opat Prymas – ks. Jean-Michel Girard, prepozyt Kanoników św. Bernarda z Szwajcarii.
Jak zostało to już wspomniane, Kongres to również czas studiów. Każdego dnia towarzyszy nam konferencja: 1) ks. Gabriele Ferlisi, OSA – Augustyn, świadek i apostoł Miłosierdzia. 2) ks. opat Pietro Guglielmi, CRL – Reguła Raweńska. 3) ks. Ferdinand Reisinger, CRLA – Ikonografia augustyńska. 4. ks. opat Jean-Michel Girard CRB – Św. Augustyn – Życie wspólnotowe i duszpasterskie.
Nie zabrakło dzielenia się doświadczeniami. Wysłuchaliśmy naszego współbrata ks. bp Jean-Marie Lovey, CRB, biskupa Sion w Szwajcarii. Jego świadectwo dotyczyło współpracy biskupa z kanonikami regularnymi w jego diecezji. Kolejne świadectwo przedstawiło dwóch księży z diecezji Modena, którzy żyją ideałem pozostawionym przez św. Augustyna w nieformalnych (już trzech!) wspólnotach, pozostają księżmi diecezjalnymi, jednak pragną mieć jednego ducha i jedno serce skierowane ku Bogu. Nie zabrakło również świadectwa świeckich współpracujących z naszymi wspólnotami.
Z pewnością przeżywany Kongres jest impulsem do jeszcze większego zaangażowania się na rzecz promowania życia kanoniczego w naszych krajach, wspólnotach i parafiach, wszędzie tam, gdzie jesteśmy obecni, gdzie staramy się realizować nasz charyzmat.
