Msza Święta pod przewodnictwem J. E. Księdza Biskupa Jana Zająca odprawiona zostanie w niedzielę 5 maja 2019 roku o godzinie 19.00 w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie. Na tę uroczystość pielgrzymują Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej z całej Archidiecezji Krakowskiej, dla których dla których święty Stanisław Kazimierczyk jest patronem.
W tym dniu po wszystkich Mszach Św. modlić się będziemy Litanią do Św. Stanisława Kazimierczyka, a także będzie możliwość ucałowania relikwii.
Kazanie Księdza dr Andrzeja Scąbra w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie.
****
Stanisław urodził się 27 września 1433 roku w Kazimierzu, wówczas odrębnym mieście, dzisiaj prestiżowej dzielnicy wielkiego Krakowa.
Jego rodzicami byli Jadwiga oraz Maciej Scholtis. Ojciec zajmował się zawodowo tkactwem, natomiast w mieście udzielał się jako ławnik i rajca. Rodzina zaliczała się do bogatych i szanowanych w mieście. Odznaczała się także pobożnością chrześcijańską, czego dowodem jest przynależność obojga rodziców do Bractwa Najświętszego Sakramentu działającego przy parafii oraz pielgrzymka ojca do Rzymu w 1423 roku.
Nauki początkowe pobierał Stanisław w szkole parafialnej przy kościele Bożego Ciała prowadzonej przez kanoników regularnych, osadzonych tu w marcu 1405 roku przez króla Władysława Jagiełłę oraz biskupa Piotra Wysza z Radolina. Później studiował w Uniwersytecie Krakowskim (od r. 1456), gdzie w lutym 1461 roku uzyskał bakalaureta artium.
Do klasztoru kanoników regularnych w rodzinnym mieście wstąpił nie wcześniej niż w 1461 i nie później niż w 1464 roku. Po rocznym nowicjacie i złożeniu ślubów zakonnych otrzymał święcenenia kapłańskie. Był najpierw kaznodzieją i spowiednikiem w kościele Bożego Ciała. W klasztorze pełnił obowiązki profesora filozofii, mistrza nowicjatu oraz podprzeora. Ze względu na nadzwyczajną pobożność osławioną stanami mistycznymi oraz zdolnościami taumaturgicznoprofetycznymi, cnoty moralne, a także gorliwe spełnianie obowiązków zakonnych i kapłańskich już za życia cieszył się uznaniem i szacunkiem, był uważany za męża bożych tajemnic.
Legenda podaje, że po błogosławieństwo przybył do niego sam król Kazimierz Jagiellończyk z synem Janem Olbrachtem, który w 1487 roku wyruszał przeciw Tatarom, by 8 września pod Kopystrzynem rozbić ich pięciotysięczną armię.
Zmarł w niedzielę 3 maja 1489 roku w infirmerii klasztornej, po krótkiej chorobie. Tuż po pogrzebie w mieście rozniosła się wieść, że przy grobie tego pobożnego ojca w kościele Bożego Ciała została nagle uzdrowiona Regina, żona Klemensa Czarnego, sukiennika z Kazimierza. Do grobu zaczęli pielgrzymować inni chorzy z Kazimierza, z Krakowa i okolicy. Już w pierwszym roku po śmierci księdza Stanisława odnotowano 176 nadzwyczajnych uzdrowień za jego przyczyną, które uznano za niezaprzeczalne znaki świętości.
Tak rozpoczęła się długa droga księdza Stanisława Kazimierczyka do chwały ołtarzy Kościoła rzymskokatolickiego. Pierwszym etapem tej drogi było wyjęcie jego ciała z ziemnego grobu i złożenie go w ozdobnym sarkofagu ok. 1500 roku, drugim była budowa wspaniałego ołtarza, w którym w sierpniu 1632 roku uroczyście złożono świątobliwe relikwie, trzecim była beatyfikacja, której dokonał 18 kwietnia 1993 roku papież Jan Paweł II, a jej zwieńczeniem była kanonizacja, której dokonał w niedzielę 17 października 2010 roku papież Benedykt XVI.
Dla kanoników regularnych laterańskich, którzy w Polsce osiedli na przełomie XI/XII wieku kanonizacja Stanisława Kazimierczyka jest jednym z największych wydarzeń historycznych, chociaż równie duże znaczenie ma ona dla całego Kościoła w Polsce i samej Polski.
Litania do św. Stanisława Kazimierczyka
Kyrie Elejson, Chryste Elejson, Kyrie Elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z Nieba, Boże, Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami
Święta Maryjo, módl się za nami
Święty Stanisławie Kazimierczyku,
Wierny wykonawco rad ewangelicznych,
Naśladowco życia apostolskiego,
Czcicielu Ran Ukrzyżowanego Zbawiciela,
Skupiający wiernych przy jednym stole eucharystycznym,
Miłośniku Krzyża i umartwienia,
Gorliwy czcicielu Matki Najświętszej,
Przykładzie cnót chrześcijańskich,
Wzgardzicielu próżności świata,
Wzorze pokory i cierpliwości,
Siewco braterskiej miłości,
Miłośniku czystości,
Kaznodziejo wiernie objaśniający słowo Boże,
Nauczycielu teologii i Pisma Świętego,
Troskliwy wychowawco młodzieży zakonnej,
Niezmordowany spowiedniku ludu Bożego,
Przewodniku pokutujących,
Ucieczko będących w niebezpieczeństwie,
Pociecho smutnych i strapionych,
Opiekunie ubogich,
Nadziejo chorych,
Narzędzie cudownych dzieł Bożych,
Lekarzu, wzrok przywracający,
Podporo chromych,
Ozdobo Zakonu Kanoniczego,
Chlubo naszego Narodu,
Patronie Krakowa i Kazimierza,
Patronie Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii świętej,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami święty Stanisławie Kazimierczyku.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się…
Święty Stanisławie, który swoją postawą i kazaniami uczyłeś wiernych czci Najświętszego Sakramentu, * wyjednaj nam przed Bogiem również gorące nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu. Przez Chrystusa Pana Naszego.
Amen.
Menu